วันหนึ่งในวัดแห่งหนึ่ง ผมนั่งอยู่ริมสระน้ำตามธรรมชาติที่ร่มรื่น มีลมพัดผ่านเบาๆ ทำให้มีความรู้สึกที่แสนสงบ ความเย็นอ่อนๆ ที่ลอยขึ้นมาจากน้ำของสระ ช่วยบรรเทาความรุ่มร้อนในใจจากความทุกข์ของการคาดหวังและคิดไปเอง
เมื่อนั่งสงบได้ที่ ก็เริ่มสังเกตสิ่งต่างๆ รอบๆตัว แล้วก็พบว่า ริมสระแห่งนี้มีป้ายใหญ่เขียนว่า เลี้ยงอาหารปลาฟรี เสียงรอบข้างของเด็กที่กำลังสนุกกับการให้อาหารปลาก็ค่อยๆเข้ามาสู่โสตประสาทที่สงบนิ่งอยู่ให้ตื่นขึ้น
ผมก็เริ่มมองไปยังกิจกรรมแห่งความสุขของเด็กๆที่ให้อาหารปลาเหล่านั้น พร้อมกับใบหน้าที่เปื้อนยิ้มของเด็กๆ ที่ดูจะสนุกกับการเป็นผู้ให้ รวมถึงการชี้นิ้วไปยังกริยาของปลาตัวต่างๆ ที่รวมตัวกันมากมายอยู่ริมสระ ผมก็เริ่มมองไปยังฝูงปลาเหล่านั้น ปลาเหล่านั้นน่าสนใจจนทำให้ผมหยุดมองและเริ่มคิด
ถ้าวันหนึ่งไม่มีใครมาเลี้ยงปลาในสระนี้ ปลาเหล่านี้จะอยู่อย่างไร
เพราะดูเหมือนว่าปลาฝูงนี้ จะใช้ชีวิตโดยการรอฟังเสียงฝีเท้าคนที่เดินมาริมสระแห่งนี้ แล้วก็ลอยขึ้นมาอ้าปากขออาหาร แทนที่จะดิ้นรนหาอาหารที่อยู่มากมายภายในสระธรรมชาตินี้
กลไกเหล่านี้ทำให้ปลาสูญเสียความสามารถในการหาอาหารไปหรือไม่?
มีปลามากมายแค่ไหนที่ใช้ชีวิตโดยการรอให้คนใจบุญ โยนอาหารมาใกล้ๆ ตัวแล้วก็ค่อยๆว่ายไปแบบสบายๆ จริงอยู่ในวัดอาจจะเป็นที่ที่มีคนใจบุญพร้อมที่จะหยิบยื่นความใจดีเหล่านี้ให้กับฝูงปลาที่แสนสบายเหล่านี้ (แถมเด็กๆก็ชอบเสียด้วยสิ) แต่เมื่ออนาคตไม่แน่นอน ก็เป็นไปได้ว่า ปลาเหล่านี้อาจจะไม่มีใครใจบุญมาให้อาหารมันอีก ปลาเหล่านี้จะต้องใช้เวลาเท่าไหร่ในการปรับตัวเพื่อให้สามารถออกหาอาหารได้อีกครั้ง
แล้วถ้าปลาเหล่านี้โชคร้าย เจอคนใจร้ายให้อาหารปลาที่ดูน่ากินแต่แฝงไปด้วยพิษร้ายล่ะ มันจะรู้ได้ไง ในเมื่อมันทำแค่โผล่พ้นน้ำมาอ้าปากรออาหารเท่านั้น
ในทางกลับกัน ถ้าปลากลุ่มหนึ่งเลือกที่จะใช้ความสามารถแบบปลาๆ ตามธรรมชาติในการล่าเหยื่อ หาเหยื่อเอง (โดยเฉพาะในสระที่มีปลาแสนสบายมากมายเอาแต่รอความใจบุญของคน) ปลากลุ่มนี้อาจจะลำบากหน่อย เหนื่อยกว่า แต่ด้วยความสามารถที่ติดตัวอยู่ตลอด ไม่ว่าจะมีใครใจบุญ ใจบาป หรือไม่มีใครใจบุญเลย สิ่งเหล่านี้ก็แทบไม่มีผลกระทบอะไร เพราะยังไงฉันก็หากินเอง เลือกกินเอง รับรองได้ว่า สิ่งที่หามานี่ ดีกับตัวเองที่สุดแน่นอน
เมื่อนั่งคิดเพ้อเจ้อจากปลาฝูงดังกล่าวในสระ ก็ค้นพบว่า
ความสบายจากการพึ่งคนอื่น อาจจะอันตรายที่สุดกับตัวเราในอนาคต
คิดได้ดังนั้นก็ลุกจากริมสระน้ำเพื่อหวังพึ่งความเย็นในการดับร้อนในใจ แล้วเริ่มดับมันด้วยตัวเอง…
